lone

داغ دلم به گریه سبکتر نمی شود     

                                                  این تنگ جامه ایست که در بر نمی شود

وقتی هوای پنجره بسته است بر دلم        

                                                   این بغض های یخ زده پرپر نمی شود

خواهم به اشک چشم بشویم غم دلم     

                                                         نابرده رنج گنج میسر نمی شود

مهر سکوت تا به ابد بر لبم زدند    

                                                   می سوزم و غم فراق تو کمتر نمی شود

اینجا هوا همیشه عذاب آور و بد است   

                                                        انقدر بد شدست که بدتر نمی شود

در جویهای شهر کینه روان است و مردمش 

                                                       جز وقت جشن با تو برادر نمی شود

فرهاد غرق خون تو بیا کز زمان تو       

                                                          آن عشق های پاک مکرر نمی شود

سوسوی یک ستاره تنها و محو ومات     

                                                    تصویر چشم توست که مصور نمی شود

خواهم تو را به خون دلم مست می ، کنم 

                                                       ترسم بگویی ام که نه ،  دیگر نمی شود

زاهدان  92/8/2