عشق پنهان من
با تو قلبم تند می زند ، با من بمان ...عشق پنهان من
با تو قلبم تند می زند ، با من بمان ...addict
A homeless heart
چندتا عکس یادگاری
با یه بغض
و چندتا نامه
چندتا آهنگ قدیمی
که همه دلخوشیامه
آینه ای که رو به رومه
غرق تو بهت یه تصویر
بارونای پشت شیشه
من و تنهایی و تقدیر
دست من نیست نفسم
از عطر تو کلافه می شه
لحظه ای که حسی از تو
به دلم اضافه می شه
باورم نمی شه اما
این تویی که داره می ره
خیره می مونم به چشمات
حتی گریه ام نمی گیره
چشای مونده به راه
و
شب تنهایی و ماه و
یه دل بی سرپناه و
من و خونه
ساعت های غرق خواب و
این من بی تو خراب و
یادت هرگز نمی مونه
نمی مونه نمی مونه...
The careless whispers
احساس نا امنی میکنم
وقتی دست تو را میگیرم تو را به سمت محل رقص راهنمایی میکنم
وقتی موزیک تموم میشه
چیزی در چشمان تو
در ذهن تصویری نقره ای تصویر میکند
و خداحافظی بسیار سخته
Contact
من آبم
تو آتش
من پایین
تو بالا
من سیاه
تو سفید
من شرق
تو غرب
خشمی نهفته در صدای توست
اندوهی پنهان در کلام من
دیدی مکث کردم
دستهایم می لرزید
دلم ...
Pair Six
سه روز است که مرا رها کرده ای
سه روز است
نمی دانم
شاید 3 سال است
یا سه قرن
می دانی از وقتی تو را شناختم ساعت نمی بندم
تنها تقویم روی میزم گاهی زمان را یادآوری می کند
خودم را به هزار راه می زنم تا یاد آغوشت نیافتم
حتی او هم حس کرده بی پناهم
تو که رهایم می کنی
غم ها جفت شیش می آورند...
Unforgiven
نه می بخشی نه می گیری
ز ما بس سخت دلگیری
هراس از تو نیاز از من
نیاز و التماس از من
به گهگاهی دلم راضی از این عشق و ز عشقبازی
نگیر از من تو این گهگاه تو ای از حال من آگاه
بکش دل را به گمراهی بکش ما را اگر خواهی
بیا تا فرصتی مانده هنوز در اول راهی ...
پینوشت : شبی مجنون به لیلی گفت کی محبوب بی همتا
تو را عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد
You & I
حس درد سبز عشقی با یه دریا پراز امید
غربت نجابتت رو میشه تا خود خدا دید
با یه دریا پر از احساس منم اون همیشه با تو
گرمیه قلبم و دستام پیشکش تنهایی تو
من و تو جرات مرگیم توی لحظه های اخر
میشه تامرز تن عشق برسیم مثل یه مادر
من و تو فرصت پرواز به همه پرنده هاییم
واسه تا ابد رهایی ما دوبال اشناییم
میدونم که ما اسیریم تا که همصدا نخونیم
غربت ترانه هارو توی این قفس میمونیم
اگه تا سپیده صبح برسه فصل اقاقی
میتونیم با لمس این عشق
بشکنیم غرور یاغی
پینوشت : از دیشب فقط این آهنگ تو ذهنمه ...
solicit
خواستن
شعری است برای تو
اما این شعر را لب ها نمی گویند
طفلکی ها دلش را ندارند
این شعر پنهان شده
در لابلای طپشهای نامنظم قلبی
یا لرزشهای دستی
یا گردش دیوانه وار خون در صورت گل انداخته
یا در نبض سنگین شقیقه های من
و عشق
تکرار نام زیبای توست
بر لب های من
آنگاه که بی هراس دنیای بیروح
در کوچه های تنهایی قدم می زنم
و به انعکاس نام زیبای تو در روح شکسته ام گوش می دهم ...
for my love
چقدر دلم برایت تنگ شده
آنقدر که فقط نام زیبای تو در آن جای می گیرد
عزیز من ، قلب من
ای کاش می شد اشک های طوفانی ام را قطره قطره جمع کرد
تا تو در دریای غم آلود آن غروب چشمانم را نظاره کنی
ای کاش می شد فقط یک بار دیگر
فریاد بزنم
دوستت دارم
و تو صدایم را می شنیدی
دستهایت را عاشقانه به گردنم می آویختی
ای کاش به جای عکس زیبایت
وجود نازنینت پیش رویم بود
و حرف های نا گفته ام را می شنیدی
به راستی که تو اولین عشق راستینم هستی
در گذشته هرگز اینچنین عاشق نشده بودم
اما؛
حال خوب می دانم که فقط با شنیدن نام زیبایت
چشمانم بی اختیار می بارد
ای امید آخرینم
بدان که هر روز ، هر ساعت و هر لحظه
به در گاه آفریدگار تو دعا می کنم
تا یک باردیگر بتوانم
چشمانم را زندانی نگاهت کنم...
manic
یک چیزهایی یک جاهایی هست 
یک چیزهایی یک جاهایی نیست
زمان هم شوخی بیمزه ای بود
شاید فقط خدا به این شوخی می خندد
فاصله
زمان
شانه هایی که نیست
گوش هایم درد می کند
از شنیدن صداهایی که شعرهای تو نیست
دلخوش به نفس های عمیق
که اشک های نیامده را می تارانند
چطور می توانی بخوابی وقتی جای خالی تو مدام به شیشه انگشت می زند
تو نیستی و چقدر زود این اتاق تمام می شود
و دیوار و دیوار و دیوار و دیوار ...
پینوشت : دلم می خواهد آنچیزی که در کیفت قایم کرده ای را بردارم سینه ام را بشکافم و قلبم را در بیاورم پرت کنم جلوی سگ تا بخورد و من راه بروم و سوت بزنم ...
Delirium
سی و شش طبقه 
بالا آوردم
این ساختمان منحوس را
در خواب راه می روم
تیغ موکت بری یا کارد آشپزخانه به چه در می خورد
وقتی رگهایم را قاطی کرده ام
از پنجره های شکسته نگاه می کنم
این کشتی خیلی وقت است غرق شده
دیگر کسی جنازه های ما را پیدا نخواهد کرد
من چشم گذاشته ام
و ساکت گوش می دهم
کسی انگار نام کوچک مرا صدا زد
کاش تو باشی
ارتفاع این ساختمان چند طبقه باید باشد
تا وقتی به پایین پریدم
شعرهایی که زمزمه می کنم
ناتمام نماند...
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم
بجز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم
Relativity
انیشتن
اشتباه کرده
زمان تابع سرعت نیست
دوری و نزدیکی به توست
که گذر زمان را تنظیم می کند ...
پینوشت : کجای این شب تیره مرا بوسیده ای که هنوز که هنوز است وقتی در راهروهای تاریک تنهایی قدم می زنم نفس هایم عطر ناب غزل می دهند ...
Torn shirt
آواره‌ام
آواره در تو که نیستی زلیخای من
با گرگ ها جنگیده ام
سلولهای سیاه و تاریک تنهایی را گذراندم
حالا
روی دست من فقط
پیراهن پاره توست ...
Lost
احساس می کنم سوار یک چرخ و فلک شده ام
کنترلش هم افتاده دست یک مشت دیوانه
سر درد و تهوع امانم را بریده
حالا حتی توان اینکه خودم را از این گردش باطل
به بیرون پرت کنم ندارم
عضلات صورتم از لبخند های احمقانه آزرده است
حس می کنم به پایان این دور و تسلسل بیهوده چیزی نمانده ...
My Lily
دیشب
در آغوش خــــدا گریستم تــا نوازشم کند
پـرسید :
فرزندم پس لیلی ات کجاست.... ؟؟
اشک هایم را پـاک کـــردم و گفــــتم :
در آغوش مجنون دیگریست
خدا سرش را پایین انداخت
و آرام گریست ...